ماه: دسامبر 2016

لمیر واژه ای است برگرفته از زبان زرتشت در عهد باستان از نام المیرا (قوم بزرگ)که از خدایان زرتشتیان می باشد و در گذر زمان ابتدا به المیر و بعدها بهلمیر تغییر یافت ، قلعه های مخروبه باستانی موجود در منطقه سلطان سفید در کوهستان لمیر حاکی از آن است که در آنجا با روشن کردن آتش آئین های دین زرتشت را برگزار می کردند.

منطقه لمير سرزميني جنگلي و سرسبز در كوههاي تالش است که در زون ساختاری البرز غربي – آذربايجان  قرار گرفته است.  مطالعات ميداني و كتابخانه اي صورت پذيرفته در اين منطقه نشان دهنده این است که سطح  وسيعي از اين منطقه را سنگ هاي آتشفشاني از نوع آندزيتی پوشانده است. عملكرد فرآيند هاي مختلف زمین شناسی مانند فعالیت های آتشفشانی ،  هوازدگی و فرسایش باعث ایجاد مجموعه متنوعي از آبشار هاي مرتفع و زيبا، چشمه ها، دره ها و پرتگاههاي زيبا و رودخانه های فصلی و دائمی در این منطقه شده است.

لمیر بعلت دارا بودن منابع وسیع جنگلی ، رودهای همیشه پرآب،مناطق جلگه ای حاصلخیز و از طرفی همجواری با دریای خزر(Caspian Sea) از دیرباز مورد توجه اقوام مختلف از قبیل تالش،گیلک و بویژه آذری ها قرار گرفته بود که گویش 70 درصد مردم در قرون گذشته تالشی و 30 درصد هم آذری بوده است.

با آغاز جنگ جهانی دوم (1320ش-1941م) علیه روسیه(شوروی سابق) پل های رودخانه لمیر شاهد عبور سربازان آلمانی(نازی ها) و مجاری بود و ارتش سرخ روسیه بارها این پلها را با دینامیت از ریشه نابود کردند.

پس از جنگ خونین جهانی جمعی از مردم شوروی(کشور آذربایجان) برای فرار از قحطی و جنگ زدگی به این منطقه تالش نشین مهاجرت کردند. از اینرو 80 درصد اهالی شیعه می باشند و به زبان آذری و اقلیتی هم وجود دارند که سنی مذهب هستند وبه زبان تالشی گویش می کنند.

حضور سرتاسری مردم این دیار در هشت سال دفاع مقدس 6 شهید و دهها جانباز و اسیر را به ارمغان آورده است.

هر یک ازاين پديده ها به عنوان ميراث هاي ارزشمند زمين شناسي می باشند و بستر مناسبي را براي توسعه صنعت ژئوتوريسم  فراهم آورده اند، ولي تاكنون به دليل عدم معرفي مناسب و كافي براي زمین شناسان، گردشگران و ورزشكاران نا آشنا می باشد که ما سعی میکنیم بخشی از این جلوه های طبیعی زیبا را معرفی نماییم.